(,'') ('',)

Daisypath Anniversary tickers

January 14, 2011

Jumaat Itu.. episod 1

assalamualaikum..


Jumaat itu merujuk kepada satu hari dan tarikh yg pasti saya tak akan lupa, rasa penuh kesyukuran, ketakutan, kesakitan, rasa tanggungjawab, pengorbanan, perubahan gelaran dan mungkin bermacam2 perasaan dan rasa..

Jumaat itu merujuk kepada kelahiran puteri tercinta, atau seperti yang digelar suami, pengikat kasih kami. :)


let me begin the story, even ada cut2 sebab xde la alert masa sgt, since sakitttt wehhh.. hehe


utk makluman: 
due sepatutnya 24hb dec. 31hb tarikh last serah diri kat klinik/hosp. dan mmg ke pusat rawatan keluaraga muip (hosp bersalin dan sakit puan azzahra & klinik al-farabi) tanpa ada sakit kontraksi atau tanda2 nak bersalin yg lain..


31 disember 2010
8.24 am - 095445633 call. nurse poliklinik beserah call, 'puan zuriani dah g hosp ke??' saya jwb, saya baru nak g. padahal belum siap pape lagi masa tu. dalam hati smpt lagi berkira, gh or al-farabi (private)..


9.00 am - angkut beg baby n umi buh dalam kereta. masih segar ayat en suami, eh zu ni nak g hosp terus ari ni tak balik2 umah ke.. saya sengih. dalam hati.. pasrah, tawakkal.. :) (sbb saya masih berharap lepas check-up saya dibenarkan pulang, sbb kononnya at first, kita nak baby ni kuar 01.01.2011)


9.15 am - breakfast dulu, LAST MAKAN BERDUA dengan en suami tercinta di warung ceri beserah. makan pun xsemangat, sbb duk pk org dalam perut. will she come out today ? tp abiskan juga nasi minyak sbb nak simpan tenaga kot kena 'push' ari tu jugak.. hehe pas makan, mulakan perjalanan ke al-farabi. en suami sengaja pilih jalan jauh utk sampai ke sana. saya xde la berperasaan nervous atau takut, cuba utk relaks seadanya.


10.00 am - my mum sms tanya dah g hosp belum


10.15 am - sampai depan pusat bersalin. masuk dan register. dengan nada yg xde rentak, sambil tunjuk buku ngadung, saya bgtau recepcionist, saya dah lebih due seminggu, dtg utk check-up.


10.40 am - nama saya dipanggil, dan saya terus kena naik ke aras ke-2, smpi kat kaunter atas sy bgtau la, nak check-up dulu, kalau boleh nak bersalin esok. nurse mintak saya masuk terus ke labour room. nurse tanya ada sakit2 tak. saya jawab tak. kemudian saya terus disuruh baring. nurse pasangkan alat pada tummy saya, alat CTG tu saya kira utk check bacaan kontraksi. lama jugak, dlm 10 minit mcm tu. dr graf,, nurse bgtau, mmg ada kontraksi, cuma saya je yg tak rasa sakit. then kalau tak silap, nurse pasangkan alat utk check heartbeat baby. tp xigt bacaan baper.tak lama doc sampai. doc tu sangat mesra alam, rasanya kalau ngan dia, kita yg sakit pun jadi baik.
doc bgtau, kontraksi dah ada. so dia akan check bukaan.. bila doc check, bukaan 1.5 cm, so dgn kata lain sy xleh pulang umah dah. pastu doc terus bgtau dia akan bagi ubat utk cepatkan bukaan rahim dan serviks, pastu dia ckp sambil tu doa la, moga2 boleh hang on smpi 12 midnite. slps 5 jam doc akan check jalan lagi. so, selamat la saya di masukkan ubat. then kena baring selama setengah jam sblum bangun dr katil di labour room tu. sambil tu ada nurse tanya saya, nak bilik (ward) yg mcamana. kebetulan single full, sy amik la yg kena kongsi. 


11.30 am - pas setgh jam kena masuk ubat, sy masuk bilik. masa ni xde rasa sakit lagi. masih steady n cool lagi.. Bilik no 6, ward saya.
katil utk saya. sebelah tu ada tv skali ngan astro. tp ada hati lagi ke nak nengok tv dik non? hehe 

tempat utk santai pun ada skali dalam bilik nih. bilik air tak igt pulak nak snap. rm180 per night skali ngan makan.
tak lama pas tu, saya dah mula rasa sakit sikit-sikit. very mild contraction. boleh tahan n resist lagi. ekspresi en suami saya lupa. tp dia mcm was-was nak tinggalkan saya. tp sbb hari tu jumaat, dia kena g solat jumaat kan, so sy kena tinggal sorg2 jugak. xlama tu, lunch smpi. en suami turun bawah g beli telur masak separuh. kakak2 kat opis cdgkan mkn telur masak separuh ni, boleh bg energy utk push.

12.15 noon - en suami pulang ke rumah.lg pun mak mertua dalam perjalanan dr kelantan. maybe pas jumaat di agakkan akan sampai
pas je encik suami balik umah, saya dah tak alert jam berapa dah pas tu..

last sy igt 12.43noon - nurse dtg bilik mintak saya tukar baju t-shirt n kain batik, dan sy kena g labour room utk check jalan. 3 cm, dah kuar darah. sy igt lagi sy tanya nurse, saya boleh solat tak ni. nurse ckp, tak boleh dah ni dik. i rasa byk jugak darah mula keluar. then masuk bilik.

tak lama pastu abg ipar ngan biras dtg jenguk i. borak kejap2 diaorg pun balik sbb dah nak jumaat.  sakit saya camana? yaa, mula menunjukkan tanda ke level yg lebih tinggi.

beberapa ketika kemudian, terasa mcm ada sesuatu keluar. check kat bilik air, ada darah yg byk skali ngan ketul2. sbb xde pengalaman, dan saya sorg2, sy terlebih risau, is it normal? pastu terus g jumpa nurse. haha nurse ckp itu adalah darah bercampur lendir2. normal je. huhu

sakit makin lama makin kuat. sambil pegang perut, dalam hati duk baca mcm2 zikir, paling terkesan, ayat nabi nuh tu,
sempat sms dekat fikri 'sakit kakno dik'
then mak ayah i call, pesan, bykkan igt Allah, baca ayat2 suci..

bila husband i sampai bawak paper ngan majalah, duk sandar kat dia, kdg2 pusing2 dlm bilik, pegang hujung katil utk tahan sakit.
kat mulut ni x abis2 duk ckp sakit..sakit.. suami saya mmg tak henti2 bg smgt mintak tahan.

tp last2.. air mata ni kuar jugakkkk! 

pastu boleh kantoi ngan nurse masa dia masuk bilik. terus di tegur saya dgn cara baik, mcm tak galakkan sy nangis lah. tak lama pastu dia dtg lagi, bawak alat utk check kat perut, dan dr bacaan, mmg saya tak tipu, mmg sakit sy kuat. tp nurse tu pandai psikologi, dia ajak sy borak mcm2, supaya saya tak fikir sgt tentang sakit tu.

jam kul baper tak hingat menda dah. 

tak lama pas tu parents smpi. nasihat kat i byak2 igt Tuhan..

pastu, minum petang smpi kat bilik. so maksudnya dah petang la kan. nurse pesan pas makan, kena jumpa doc.

g jumpa doc, doc yg sama pagi tu, check jalan kali ke 3. 4 cm. 
lambat lagi la kalau mcm gini yek.. 


masa beralih ke malam..
sakit makin kuat dan setiap kali dtg lagi lama.


dipendekkan citer, jam 9 lebih mcm tu..doc pun dah tukar syif..tp masih lg doc pompuan. doc syafini. doc check jalan. tp maafla eden lupe baper bukaan, tp belum sampai 6 cm. pastu doc sempat ckp ngan suami, ada dua pilihan, samaada doc pecahkan air ketuban, then kita tunggu je smpi masanya bila baby nak kuar, tp teserah jugak lah, pilihan yg ke-2, kita tunggu dan lihat je smpi bukaan lagi besar.
tp.. pembaca sume gerenti paham2 lah..yang menanggung sakit, si ibu ni nye lahhh.. ;p
tp doc ckp, shift tgh malam doc lelaki.. ar? sebut je doc lelaki, i punye graf malu terus naik.. tak mo! tak mo!


tp, on the dot, kat situ jugak, en suami bgtau doc, sila la pecahkan air ketuban. tanak dah tunggu 1 jan. saya setuju aje! moga cepat2 laa sakit ni nyah! 


sesi pecahkan air ketuban tu, sy tak hingat dah gajet apa doc pakai.. keluar air pun sy x rasa. cuma sy nmpk la nurse ada tadahkan bekas, dah terdgr dia tnya doc, dah ada helaian rambut bayi dlm air tuh.. pastu sy dibenarkan balik bilik, dan tungguuu apa lak pas tuh... 


balik bilik... huihhh, makin sakit.. saip siap ada rasa nak terberak. tp was was gak, kot bukan rasa nak berak, tp rasa baby nak kuar. tp g jugak ke toilet. tp tak kuar pape. kuar je toilet... rasa makinnnnnnnn sakit!. mmg saya 'bergantung' tangan ni dekat tangan suami. mak mertua ke, biras ke, abg2 ipar, even parents siblings tgk pun, dah tak rasa pape, sbb sakit tu menguasai saya. siap saya request boleh tak, nak ubat tahan sakit, epidural tu. 


disbb kan sakit sgt, nurse panggil sy lagi skali ke labour room. check jalan lagi, 6 cm dah. uik, mcm cepat lak. td baru 4cm, skang dah 6 cm. so, nirse ckp sy dah xleh balik ke bilik. masa tu sy tanya lagi skali bleh tak mintak ubat thn sakit. tp nurse tu ckp, tak semestinya berkesan jugak pada ibu. tp, pd baby, nanti baby kuar tak menangis.. suami bila dgr mcm tu, terus pujuk sy, di bgtau nye sy mintak tahan, kuatkan smgt..siap ckp kita nak baby kita kuar menangis mcm org lain kan.. bila dgr mcm tu, sy cuba utk tahan sakit. 


tak lama pas tu.. dan dan saya rasa ada benda nak kuar kat bawah.. bgtau suami. suami pun gtau nurse, ayat yg sama. nurse ckp tu la kepala baby. tp jgn puch dulu. hehe dr pembacaan mmg sy tau xleh push selagi bukaan tak 10cm, nanti luka teruk dekat serviks. tp Ya Allah, DIA je MAHA tahu apa yg saya rasa masa tu...


check jalan utk kesekian kali. 9 cm! saya tanya dah bleh push ke?


jawapannya:
tunggu next entry.
rasa ngilu nak citer part push+sakit+push+sakit + sampai baby kuar..


nisrin dah 14 weeks today.


day 6th - tali pusat tanggal
day 10th - timbang berat nisrin, 3.1kg. naik 360g
day 12th - huhu sedih umi, dekat muka nisrin ada naik cemar peluh dah.. 


lately nisrin susah nak tido mlm. asyik nak kena dukung. bila letak kat tilam terjaga dan wek wek nangis. umi sempat tido 2 3 jam aje.


pengalaman! kan?


*ari ni abi balik dungun. tak sabar mau ketemu sama abi! 





6 comments:

Ilyani said...

cpat2 next entry...x sabo nk tau...uhu

haime said...

hehe awak nye turn dah tak lama.. di doakan moga selamat sumenye yek! amin

A Journey of Hafiy Hasha said...

kak zu.. tahniah.. akhirnye berjaya menghadapi saat getir ini. sy pun x mampu nak lupekan.semalam bday hasha.. duk cakap2 ngan zek... setahun lepas, ibu tengoh sakit.nih tengok adik doh besor.. sehat... rase hilang doh sakit tu... nw, enjoy motherhood journey,k... all the best

to nisrin , welcome to the real world.hidup ni penuh dugaan semoga nisrin membesar menjadi anak yang baik untuk ummi dan abi.n jgn lupe jage adik2 nisrin nati ye...

Ida Iar said...

zu..sakit kan kena induce?

haime said...

ibu hasha.. sampai bile2 pun rasa nya akan igt rasa sakit tu.. tp takdok la sampai serik kann. heheh

utk hasha pun sama, sempena besda setahun ni, dpt duk skali dok ngan abah n ibu.. :)

haime said...

ida.. heheh sakit!!! tp xtakde experience gak kalau sakit yg dtg sendiri tu camana..